{غرب و مهدویت - شماره 27}
«در زمان مظفرالدین شاه و آقازاده اش به حدی مردم در فشار بودند که فقط دنبال یک راه فرار برای خلاصی از این وضعیت می گشتند.» این نکته خیلی مهم بود؛ خیلی! مردمی را که به دنبال راه فرار می گردند، خیلی راحت می شود هدایت کرد.
دو گروه در آن زمان متوجه این موضوع شدند و به دنبال رهبری این مردم خسته بودند:
➖ علمای تراز اول
➖ فراماسونرها
البته به خاطر اعتقاد مذهبی مردم طبیعی بود که به سمت علمای دینی بروند. اما این را بدانید که جریان دوم هم چهار زانو ننشسته بود! «علما به فکر براندازی حکومت بودند» به همین دلیل علمای بزرگ عراق تصمیم گرفتند به سوی ایران حرکت کنند. از طرفی علمای ایرانی هم به سمت عراق به راه افتادند، تا یک حرکت وحدت آفرین بین علما ایجاد شود.
البته حزب شیطان کار خودش را کرد و با فتنه گری اثر هر دو سفر را خنثی کرد. این همان جریان پیشگیری از وحدت دو ملت ایران و عراق بود. چه زمانی که زیر یک پرچم بودیم و چه الان که از هم جدا هستیم. دشمن از اتحاد ما میترسد. امروزه این وحدت در اربعین به اوج خود رسیده است و این اجتماع قلبها؛ رمز اصلی ظهور است.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
