{مهدویت در نگاه اهل سنت - شماره 29}

 

دجال در لغت به معنای «روغن مالی کردن» یا «روشن کردن چیزی که باطن آن بی ارزش باشد» است و در اصطلاح به «فرد بسیار دروغگو، منافق و فریبکار» گفته می‌شود. به موضوع دجال در کتب شیعه بسیار مختصر و مجمل پرداخته شده و احادیث کمی آمده است؛ مفصل ترین حدیث را در "جلد دوم کتاب کمال الدین، صفحه ۵۲۵ و ۵۲۸ " می‌توان دید.

اما در منابع اهل سنت، احادیث فراوانی از دجال، صفات، ویژگیها، خصوصیات ظاهری و قتل عام او مطرح شده است؛ مثلاً در "صحاح سته" احادیث فراوانی درباره دجال یافت می‌شود، که بیشتر آنها از حیث سند، ضعیف و از حیث محتوی، قابل جمع نیست!

به عنوان مثال از عایشه نقل شده: «شنیدم رسول خدا در نمازهایش از فتنه دجال به خدا پناه می‌برد.» از پیامبر نقل شده است: «همراه دجال، غذا و شراب است.»

[صحیح بخاری، ج ۸، ص۱۰۳؛ سنن ابن ماجه، ج ۲، ح ۴۰۷۳]

 

29aa

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)