{مهدویت در نهج البلاغه - شماره 30}
«...لِئَلَّا تَبْطُلَ حُجَجُ اللَّهِ وَ بَیِّنَاتُهُ...»
بیان شد که حضرت علی در حکمت ۱۴۷ از ضرورت وجود امام در هر عصر و زمانی سخن گفتند. ایشان در ادامهٔ خطبه به فواید وجود امام اشاره کرده و می‌فرمایند: «وجود آنها به این سبب است که دلایل الهى و نشانه‌هاى روشن او هرگز باطل نگردد و از دست نرود»
این سخن در واقع یکى از پاسخ‌ها براى سؤالی است که دربارهٔ فلسفهٔ وجود امام غائب مطرح مى‌شود و آن این که امام غائب افزون بر این که وجودش سبب آرامش زمین و برکات الهى و تربیت و پرورش دل‌هاى آماده است، از طریق ولایت تکوینى فایدهٔ دیگرى نیز دارد و آن این است که معارف اسلامى و احکام شریعت را دست نخورده نگه مى‌دارد تا با گذشت زمان گرد و غبار نسیان و بطلان بر آنها ننشیند و آیین حق تحریف نگردد تا زمانى که ظاهر شود و همه را از این آب زلالِ حیات‌بخش سیراب کند. به امید ظهور حیات‌بخش امام مهدی...
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
