{امام زمان از منظر روایات - شماره 5}
کمیل می گوید: حضرت علی دستم را گرفت و به بیرون شهر کوفه برد، وقتی به صحرا و طبیعت صاف رسید، آهی عمیق و سرد و پر درد کشید و فرمود:
خداوندا، هیچ گاه زمین خالی نمی ماند از کسی که "به دلیل و حجت، دین خدا را برپا دارد" حال یا آشکار و مشهور، یا ترسان و پنهان، تا حجت ها و دلیل های روشن خدا باطل نشده و از بین نرود. اینان چه تعدادند و کجایند؟ به خدا سوگند که شمار آنان اندک ولی نزد خدا منزلت والا دارند و بسیار بزرگوارند که خدا به وسیله آنان حجت ها و نشانه های خود را حفظ میکند...
در دنیا با بدنهایی زندگی میکنند که روح هایشان به جهان بالا پیوند خورده، آنان جانشینان خدا در زمین و دعوت کنندگان به سوی دین خدا هستند.آه و افسوس! چه سخت شوق دیدارشان دارم، ای کمیل...
[نهج البلاغه حکمت 139]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
