{مهدویت در نگاه اهل سنت - شماره 35}
در ادامه پیام قبل، در این شماره به بررسی احادیث گروه دوم رسیده ایم؛
در دسته‌ای از احادیث اهل سنت که تعداد اندکى از مجموع روایات مهدویت را به خود اختصاص داده است، این جمله آمده که «و اسم أبیه، اسم أبى» که ما به دو حدیث از آنها اشاره می‌کنیم:
✔️ حدیث ۱) از عبداللّه بن مسعود نقل شده که گفته است: رسول خدا فرمود:
«لا تذهب الدنیا حتّى یملک العرب رجل من أهل بیتى یواطئ اسمه اسمى و اسم أبیه اسم أبى.» (١)
✔️حدیث ۲) أبو داود از زرّ بن عبداللّه نقل کرده که رسول خدا فرموده است:
«لو لم یبق من الدنیا إلّا یوم لطوّل اللّه ذلک الیوم حتّى یبعث فیه رجلا من أهل بیتى، یواطئ اسمه اسمى و اسم أبیه اسم أبى یملأ الأرض قسطا و عدلا، کما ملئت ظلما و جورا.» (٢)
این مطلب به دلایلى مردود است:
➖ اولا در اکثر روایات اهل سنّت این جمله وجود ندارد.
➖ ثانیاً در روایت معروف ابن ابى لیلى می‌خوانیم: «اسمه اسمى و اسم أبیه اسم ابنى»
➖ ثالثاً روایات متواتر از طریق اهل بیت گواهى می‌دهند که نام پدرش «حسن» است.
➖ رابعاً در بعضى از روایات اهل سنّت نیز تصریح شده که او فرزند امام حسن عسکرى است.
➖ خامساً کنجى شافعى در کتاب «البیان فى اخبار صاحب الزّمان» تأیید کرده است که بر اثر اشتباه در نقطه گذارى به این صورت در آمده است.
براى توضیح بیشتر در این زمینه به کتاب «منتخب الاثر» صفحات ۲۳۱ تا ۲۳۶، باب ۱۱، و کتاب نورالابصار، مراجعه فرمائید.
[١- طبرانی، المعجم الکبیر، ج۱۰، ح ۱۰۲۱۳؛ ٢- ابوداود، سنن، ج۲، ح۴۲۸۲]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
