تیم ملی ایتالیا برای رفتن به جام جهانی روسیه احتیاج به یک گل داشت، ونتورا سرمربی ایتالیا تصمیم گرفت در لحظات پایانی بازی، دِروسی هافبک دفاعی را وارد بازی کند، دستیار سرمربی به سراغ این هافبک مشهور میرود و میگوید باید خودت را آماده ورود به زمین کنی.
اما واکنش دِروسی به این تعویض جالب بود، با حالتی عصبانی به دستیار سرمربی میگوید چرا من باید به زمین بروم؟ ما که به تساوی نیاز نداریم، باید ببریم! به ونتورا بگو تمام بازیکنان میخواهند "اینسینیه" به زمین برود نه من.
دِروسی میدانست که ورودش به زمین کمکی به ایتالیا نخواهد کرد، به خاطر همین می خواهد بازیکن هجومی که میتواند به تیم کشورش کمک کند وارد بازی شود. ایتالیا به جام جهانی نرفت اما دِروسی جهانی شد، این بازیکن نشان داد که منافع ملی مهمتر از منافع فردی است، می دانست صعود ایتالیا به جام جهانی به نفع هَمَست که این همه شامل او هم میشود.
حالا سوالی که میشود پرسید این است که ما در ایران چند «دِروسی» داریم؟
کدام یک از مدیر های کشور ما حاضرند بخاطر انقلابی که متعلق به امام زمان و مردم است، منافع فردی خود را قربانی منافع ملی کنند؟
چند نفر حاضرند به خاطر کشور از پست مدیریتی بگذرند؟
چند نفر حاضر هستند وقتی وزارتی به آنها پیشنهاد میشود، بگویند در این برهه زمانی من گزینه خوبی برای اداره یک وزارتخانه نیستم؟
چند نفر از ما مردم حاضریم وقتی دلار گران شد، جنس هایی که زمان ارزانیِ دلار خریدیم را به همان قیمت بفروشیم؟
چند نفر حاضریم از سودهای کلان چشم بپوشیم و بخاطر مردم قیمت‌ها را ارزان کنیم؟
بسیاری از ما خوب حرف میزنیم. بسیاری از ما وقتی در حرف باشد از خدمت سخن میگوییم و این که ما فقط برای خدمت آماده ایم و بسیاری از ما نمیتوانیم دِروسی باشیم، نمیتوانیم از دیده شدن بگذریم، نمیتوانیم موفقیت دیگران را ببینیم، همه ما باید بدانیم که منافع ملی بر هر تصمیم شخصی ارجحیت دارد، پیشرفت ایران و انقلاب به نفع همه ماست و عقب ماندگی به ضرر همه...
چرا که انقلاب مقتدر میتواند پرچم را به صاحب اصلی آن برساند...
**اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج**
منبع : گرافیک یاس (graphicyas96@)؛ کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
