{تمثیلات و مثال های مهدوی - شماره 31}
تصور کنید یک چراغ را برای گرما و نورش، نزد کودکی میگذاریم و او از روی جهل و نادانی به آن سنگ میزند. برای اینکه چراغ آسیب نبیند آن را برمیداریم. دلیل برداشتنِ چراغ، ترس از قدرت و ناتوانی در برابر او نیست، بلکه، ترس از خطا و اشتباه اوست. البته اگر چندین لامپ و چراغ داشتیم، ممکن است آن را برنداریم و در صورت آسیب دیدن، چراغ بعدی را بیاوریم. ولی اگر یک چراغ باقی بماند، آن را جهت در امان ماندن از شکستن، از او دور میکنیم.
امامان نیز مانند چراغ های هدایتند که خدا در مسیر انسان نصب کرده است. یازده چراغ شکسته است... یکی باقیمانده...
به هوش باشیم، تا زمانی که این احتمالِ شکستن او باشد، غیبت ادامه خواهد داشت.
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
