{امام مهدی در قرآن - شماره 23}
فلَمَّا نَسُوا مَا ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَیْهِمْ أَبْوَابَ کُلِّ شَیْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ [انعام/۴۴]
ترجمه: {پس چون آنچه را که بدان توصیه شده بودند فراموش کردند! درهاى هر چیزى [از نعمتها] را بر آنان گشودیم تا هنگامى که به آنچه داده شده بودند شاد گردیدند، ناگهان [گریبان] آنان را گرفتیم و یکباره نومید شدند!}
امام باقر علیه السلام فرمودند: منظور خداوند از «آنچه به ایشان یادآوری شده بود فراموش کردند» این است که چون ولایت حضرت علی را وا گذاشتند با اینکه به آن مامور شده بودند، درهای همه چیز را بر آنان گشودیم... مغرور و شادمان شدند (و به آن دل بستند) ناگهان آنها را گرفتیم (و سخت مجازات کردیم) در این هنگام همگی مأیوس شدند به واسطه قیام حضرت قائم...
[کلیدواژه آیات مهدوی، روضاتی، ص۱۲۸ ؛ بحار الانوار، ج۳۵، ص۳۷۱]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
