{جهان در عصر ظهور - شماره 14}
آن تک‌سوارِ حیدری، در کف گرفته ذوالفقار / چشمش به دست مرتضی، تا آیَدی با اقتدار
تشکیل حکومت جهانی و برقراری عدالت از آرزوهای دیرینهٔ انبیاء و همهٔ صالحان بوده و هست. سؤال اینجاست که چگونه می‌توان با ایجاد حکومت و دین واحد، جهان را اداره کرد؟
گفتنی است، در حالِ حاضر، تعدّد ادیان و حکومت‌ها، ریشهٔ اصلی اختلافات است. اما با ظهور منجی، تمام این اختلافات با قرار گرفتن زیر پرچم حکومتی واحد رفع و صدای دلنشین «اشهد انّ لا اله الا الله» و «اشهد انّ محمد رسول الله» در سرتاسر جهان طنین‌انداز می‌شود.
امام محمد باقر علیه‌السلام می‌فرماید: «قائم، یاری‌شده با «رُعب» (ترس) و کمک‌شده با «نصرت» است. زمین زیر پایش پیچیده می‌شود و خزائنش را به روی او می‌گشاید. سلطنتش به شرق و غرب عالم می‌رسد و خداوند دینش را به‌وسیلهٔ او غالب می‌گرداند. اگرچه برای مشرکین خوشایند نباشد. پس در زمین جای خرابی نمی‌مانَد، مگر اینکه آباد شود و روح خدا، عیسی، نازل می‌شود و پشت سر او نماز می‌خواند.»*۱
نکتهٔ قابل توجه این است که همهٔ این تحولات با میل مردم انجام می‌شود، زیرا ادارهٔ جهان با زور و برخلاف خواست قلبی مردم، روشی ناموفق است. پس آرامش جهان در عصر ظهور، وابسته به انتخاب آزادانه و مشتاقانه مردم است.
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ قَرِّبْ بُعْدَهُ وَاَنْجِزْ وَعْدَهُ وَ اَوْفِ عَهْدَهُ
خدایا براو درود فرست و دوریش را نزدیک کن و وعده‌اش را محقق گردان و بر عهد و پیمانش وفا کن.
[۱- بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۱]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
