{شبهه شناسی - شماره 14}
چرا قرآن به مهدویت اشاره نکرده است؟ این «شبهه» را گاهی افرادِ کم‌اطلاع و گاهی دشمنان بیان می‌کنند. افراد مطلع و آشنا به قرآن به‌خوبی می‌دانند که برخی آیات قرآن، تنها با موضوع مهدویت، هم‌خوانی دارد. یعنی بدون در نظر گرفتنِ مسئلهٔ مهدویت، نمی‌توانیم تفسیر درستی از آیات داشته باشیم.
به عنوان مثال، آیهٔ ۳۳ سورهٔ توبه، آیهٔ ۲۸ سورهٔ فتح و آیهٔ ۹ سورهٔ صف بر زمانی تأکید می‌کنند که دین اسلام بر سایر ادیان پیروز شده درحالی‌که تا به الان این اتفاق نیفتاده و زمان وقوع آن فقط در حکومت امام زمان است.
به جز تفاسیر شیعه، تفاسیر اهل سنت*۱ نیز به این موضوع اشاره می‌کنند که تأویل (تحقق عینی) این آیات امکان ندارد، مگر در زمانی که مهدی بیاید زیرا فقط در آن زمان است که هیچ مشرکی بر روی زمین باقی نمی‌ماند.
در نتیجه، اگر برخی آیات قرآن با بحث مهدویت تفسیر نشود، باید در صداقت آن‌ها شک کرد. در اینکه قرآن کلامِ خدا و معجزهٔ پیامبر است، شکی وجود ندارد.
[۱- در تفسیر آیهٔ ۳۳ سورهٔ توبه، آلوسی، ج ۹، کتاب روح‌المعانی، ص ۲۰۷]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
