{امام زمان از منظر روایات - شماره 10}
روزی حضرت علی به امام حسین نگاه کرد و فرمود: این پسرم آقا است چنان که رسول خدا او را آقا خواند، و به زودی خداوند از صُلب او مردی ظاهر سازد که همنام پیامبر شماست و در صورت و سیرت شبیه پیامبر است. وقتی که مردم در غفلت به سر میبرند و حق زیر پا قرار گرفته و مُرده شده و ظلم و جور آشکار گشته، خروج می نماید.
سوگند به خدا اگر قیام نکند، گردنش را می زنند. اهل آسمان و ساکنان آن از خروجش شاد می شوند. او بلند پیشانی و برآمده بینی، ستبر شکم، لاغر ران و گشاده دندان می باشد که زمین را که پر از ظلم و جور شده، پر از عدل و داد کند.
[اثباة الهدا 7 / 238]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
