{دلایل عقلی امامت ومهدویت - شماره 22}
علامه حلی مینویسد: لطفِ بودن امامت، منوط به تمام بودن امور سه‌گانه‌ی زیر است:
۱- خلق امام و مجهز نمودن وی به قدرت، علم و نصّ بر اسم و نصب آن؛
۲- قبول امامت و تحمل آن از طرف امام؛
۳- نصرت و یاری کردن امام و دفاع از حریم امامت و قبول نمودن امر و نهی امام، از طرف امت و بندگان.
امر نخست بر خداوند لازم است و انجام شده است، دومی بر امام واجب است و انجام شده است، سومی بر امت واجب است که متأسفانه برخی زیر بار مسئولیت پذیرش و دفاع از امام نرفته‌اند. بنابراین انجام نشدنِ تصرّف در امور و اِعمال امامت به صورت علنی و صریح، نه به خاطر قصور خداوند و امام، بلکه به علت تقصیر امت است. (ادامه دارد...)
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
