{امام زمان از منظر روایات - شماره 14}
آنگاه که مهدی موعود ظهور کند، بین رکن و مقام می ایستد و ندا می دهد:
«أَلا یا أهْلَ الْعالَمِ اَنَا الامامُ القائمُ الثانی عَشَرَ
أَلا یا أهْلَ الْعالَمِ اَنَا الصّمْضامُ المُنْتَقِم
أَلا یا أهْلَ الْعالَمِ اَنَّ جَدّیَ الْحُسَیْن قَتَلوهُ عَطْشاناً
أَلا یا أهْلَ الْعالَمِ اَنَّ جَدّیَ الْحُسَیْن طَرَحوهُ عُریاناً
أَلا یا أهْلَ الْعالَمِ اَنَّ جَدّیَ الْحُسَیْن سَحَقوهُ عُدواناً؛
مردم جهان! من امام قائم هستم،
ای مردم جهان من شمشیر بُرّان انتقام گیرنده هستم.
ای مردم جهان! جدم حسین را بعد از کشته شدن برهنه بر زمین انداختند.
ای مردم جهان! پیکر جدم حسین را پس از کشته شدن، از روی دشمنی، پامال سم اسبان و ستوران قرار دادند.»
[الزام الناصب، ج۲، ص۲۸۲]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
