سفسطه‌بازی

{شبهه شناسی - شماره 15}

 

آیا کعبه تخریب می‌شود؟! عده‌ای از دشمنان سعی می‌کنند در شبهات خود کارهای امام زمان را مخالف اسلام نشان دهند.

به‌عنوان مثال با استناد به برخی از روایات می‌گویند، امام زمان کعبه را تخریب خواهد کرد و این کار را مخالفِ اسلام می‌دانند. روایت‌هایی که از تغییر وضعِ کعبه، مسجد‌الحرام و مسجد‌النبی صحبت می‌کنند، روایاتی ضعیف و غیر‌قابل اعتماد هستند.

افزون‌بر این، منظور این روایات، تخریب و حذف نیست، بلکه بازسازی است. خداوند در قرآن (آیهٔ ۱۸ سورهٔ توبه) اشاره می‌کند که فقط افراد خاصی صلاحیتِ آباد کردن مساجد خدا را دارند. اما در طولِ تاریخِ اسلام، گاهی توسط حکام ظالم و با اموال غیر‌مشروع تغییراتی در وضع این مکان‌ها صورت گرفته است.

پس اگر امام زمان به بازسازی این اماکن بپردازد، برای این است که بدعت‌ها و تغییراتِ به‌وجود آمده در این اماکن را از بین بِبَرد و آن را به وضع اولیه بازگرداند.

همچنین در روایات اهل سنت، از جناب عایشه نقل شده است که پیامبر نیز قصد بازسازی کعبه را داشتند.*۱ پس اگر امام زمان این کار را انجام دهند، در واقع خواستِ پیامبر را انجام داده‌اند.

[۱- صحیح مسلم، ج ۲، ص ۹۶۹، ح ۱۳۳۳]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

مناظره با علما

{یمانی دروغین - شماره 15}

 

«احمدالحسن» بعد از آشکار کردن ادعای خود برای گرفتن بیعت از مراجع و علمای عراق اقدام کرد که با مخالفت علما و بزرگان حوزه رو‌به‌رو شد و علما کتاب‌هایی در رَدّ ادعای وی منتشر کردند.

همین مسئله سبب شد تا «احمد بصری» شروع به تخریب چهرهٔ علما کند و توجه نکردن بزرگان به خود را، دلیل حقانیت و درستی ادعایش بداند.

او ادعا می‌کند برای مناظره با علمای شیعه، سنّی، یهودی و نصرانی آماده است اما این مطلب صرفاً یک ادّعاست و چیزی را ثابت نمی‌کند.‌

فقط در صورتی که مناظره صورت بگیرد و طرف مقابل با وجود داشتن صلاحیت علمی، محکوم یا عذاب الهی بر او نازل شود، آن وقت این ادعا قابل‌استناد است.

در حالی که تا به اکنون این اتفاق برای مخالفان جریان یمانی پیش نیامده است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یاد‌شده در قرآن

{شبهه شناسی - شماره 14}

 

چرا قرآن به مهدویت اشاره نکرده است؟ این «شبهه» را گاهی افرادِ کم‌اطلاع و گاهی دشمنان بیان می‌کنند. افراد مطلع و آشنا به قرآن به‌خوبی می‌دانند که برخی آیات قرآن، تنها با موضوع مهدویت، هم‌خوانی دارد. یعنی بدون در نظر گرفتنِ مسئلهٔ مهدویت، نمی‌توانیم تفسیر درستی از آیات داشته باشیم.

به عنوان مثال، آیهٔ ۳۳ سورهٔ توبه، آیهٔ ۲۸ سورهٔ فتح و آیهٔ ۹ سورهٔ صف بر زمانی تأکید می‌کنند که دین اسلام بر سایر ادیان پیروز شده درحالی‌که تا به الان این اتفاق نیفتاده و زمان وقوع آن فقط در حکومت امام زمان است.

به جز تفاسیر شیعه، تفاسیر اهل سنت*۱ نیز به این موضوع اشاره می‌کنند که تأویل (تحقق عینی) این آیات امکان ندارد، مگر در زمانی که مهدی بیاید زیرا فقط در آن زمان است که هیچ مشرکی بر روی زمین باقی نمی‌ماند.

در نتیجه، اگر برخی آیات قرآن با بحث مهدویت تفسیر نشود، باید در صداقت آن‌ها شک کرد. در اینکه قرآن کلامِ خدا و معجزهٔ پیامبر است، شکی وجود ندارد.

[۱- در تفسیر آیهٔ ۳۳ سورهٔ توبه، آلوسی، ج ۹، کتاب روح‌المعانی، ص ۲۰۷]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

آیا اصلاً فرزندی در کار بوده است؟

{شبهه شناسی - شماره 12}

 

مخالفان شیعه، ادعا می‌کنند که امام حسن عسکری فرزندی نداشته‌اند. اما مسئلۀ فرزند نداشتن امام شبهه‌ای است که توسط دشمنان ایجاد شده. وقتی افراد از معارف و منابعِ دینی دور باشند، به‌راحتی تحت تأثیر شبهات قرار می‌گیرند و دشمنان نیز از این جهل، نهایت سوءاستفاده را می‌کنند.

برای اثبات ولادتِ یک نفر، اعتراف افرادی که به این موضوع آگاهی دارند کافی است. روایات فراوانی با سند صحیح دربارۀ ولادت امام‌زمان در منابع شیعه وجود دارد. از جمله روایتی که محمدبن‌یحیی که از احمدبن‌اسحاق از ابی‌هاشم‌جعفری نقل کرده است:

«همراه عده‌ای خدمت امام عسکری رسیدم، گفتم: «جلالت شما مانع می‌شود تا من سؤالم را بپرسم.» امام فرمود: «بپرس.» گفتم: «آقای من آیا برای شما فرزندی هست؟» امام فرمود: بله»*۱

عمۀ امام حسن عسکری، حکیمه خاتون، (دختر امام جواد) هم که در شب ولادت همراه نرجس خاتون بوده‌اند به ولادتِ امام‌زمان شهادت داده‌اند و حتی علمای اهل‌سنت هم به ولادت امام‌زمان اعتراف کرده‌اند که عبدالوهاب شعرانی شافعی مصری یکی از آن‌هاست.*۲

[‌۱.اصول کافی، کلینی، ج۱، ص۳۲۸؛ 2.الیواقیت و الجواهر، ج۲، ص۱۲۷]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

عاقلان بخوانند

{شبهه شناسی - شماره 11}

 

در پیام گذشته دربارۀ شبهۀ طرح شده پیرامون عدم وجود امام زمان صحبت کردیم و دلیل عقلیِ رد این شبهه را بررسی کردیم. در این پیام دلیل نَقلی را توضیح می‌دهیم.

2️⃣ دلیل نقلی:

دلیل نقلی را می‌توان این‌طور توضیح داد: روایات نبوی که دوازده امام شیعه را با ذکر نام‎های آنان به‌طور روشن معرفی کرده‎ اند، بسیارند اما ما تنها به یک نمونه، آن هم از کتب اهل سنّت اشاره می‌کنیم. فردی یهودی به نام نَعثَل نزد پیامبر آمد و سؤالاتی از ایشان پرسید و سرانجام مسلمان شد. یکی از سؤالات او دربارۀ تعداد و نام جانشینان پیامبر بود، که پیامبر این‌گونه پاسخ دادند: «جانشینان من دوازده نفرند.»

سپس آن‌ها را با نام، به شرح زیر معرفی کردند:

۱. علی‌بن‌ابی‌طالب

۲. حسن‌بن‌علی

۳. حسین‌بن‌علی

۴. علی‌بن‌الحسین

۵. محمّدبن‌علی

۶. جعفربن‌محمّد

۷. موسی‌بن‌جعفر

۸. علی‌بن‌موسی

۹. محمّد‌بن‌علی

۱۰. علی‌بن‌محمّد

۱۱. حسن‌بن‌علی

۱۲. مهدی فرزند امام یازدهم»*۱

ابن‌المغازلی شافعی، مؤلف کتاب «مناقب» نیز مثل این روایت را دربارۀ فردی دیگر از یهود به نام جندل‌بن‌جناده نقل کرده است.*۲ و در کتاب «منتخب‎ الاثر» حدود پنجاه روایت در این باره نقل شده است.*۳

[۱. ینابیع المودّه، ص ۴۴۱.؛ 2.همان، ص ۴۴۳و ۴۴۲.؛ 3.منتخب‌الاثر، فصل اوّل، باب ۸.]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چرا باید باور کنم؟ چون...

{شبهه شناسی - شماره 10}

 

از این پیام به بعد می‌خواهیم شبهات مطرح شده دربارۀ امام زمان را با روش‌های علمی پاسخ دهیم. اولین شبهه پیرامون موجودیت امام‌زمان است.

آیا منجی واقعاً وجود دارد یا خیر؟ به‌طور کلی اعتقاد به منجی در تمام ادیان الهی، یک اصل قطعی است و همۀ انبیای گذشته، خبر آمدن منجی را به پیروان خود داده‌اند. این موضوع را می‎توان از دو طریق ثابت کرد: ۱. دلیل عقلی ۲. دلیل نقلی

1️⃣ دلیل عقلی

برای اثبات این اصل اعتقادی، دلایل مختلفی بیان شده که یکی از آن‌ها قاعدۀ لطف است. براساس این قاعده، خداوند برای رساندن انسان به کمال مطلوب خودش، پیامبران و هدایت‌کنندگانی را در اختیار بشر قرار می‌دهد تا انسان دچار خطا نشود و بتواند در مسیر هدایت الهی گام بردارد.

بنابراین از نظر لطف الهی، وجود امام و پیشوای معصوم برای کسانی که مصون از خطا نیستند، ضروری است؛ تا انسان‌ها با تکیه بر الگویی که اشتباه نمی‌کند و معصوم است، از هرگونه نقص و آلودگی دور شوند.

بنابراین زمین بدون انسان کامل و معصوم، مانند جسمِ بدون روح است؛ به همین جهت امام علی می‌فرمایند: «زمین هرگز از حجت خدا خالی نخواهد ماند و آن حجت الهی یا ظاهر است یا مشهور یا خائف است و مستور، تا حجت‌ها و بینات الهی باطل نگردد.» [نهج البلاغه، ترجمۀ سیدجعفر شهیدی، ص ۳۸۸.]

در پیام بعدی به دلیل نقلی این موضوع می‎پردازیم...

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

چاره‌ای نیست، ترورش کنید!

{شبهه شناسی - شماره 9}

 

5️⃣ در این پیام، آخرین روشِ القای شبهه را بیان می‌کنیم. روشِ پنجم، روشِ ترور شخصیتِ بزرگان دین است.

روش بعدی که بعضی به‌کار می‌گیرند، روش ترور شخصیت است. به عنوان مثال، وقتی می‌خواهند دینی را از بین ببرند، اعتبار شخصیت‌های مهم آن دین را از بین می‌برند و اصطلاحاً آنها را ترور شخصیت می‌کنند.

وقتی که این اتفاق افتاد، خودِ دین نیز فرو می‌ریزد. مثلا مهمترین شخصیت‌ها در اسلام، پیامبر، حضرت علی و... هستند. دشمنان در مورد پیامبر داستان‌هایی نقل می‌کنند تا شخصیت پیامبر زیر سوال برود و وقتی شخصیت ایشان زیر سوال رفت، کل دین زیر سوال برود.

در مورد سایر ائمه هم همین‌طور است.

مثلاً یکی از شبهاتی که در مورد پیامبر مطرح شده، ازدواج‌های ایشان است. مثلاً این شبهه را مطرح می‌کنند که چطور پیامبر با سن زیاد، با یک کودک ازدواج کرد؟

جواب این است که سن همسر پیامبر (عایشه) آنطور که می‌گویند کمتر از ۱۰ سال نبوده، بلکه وی در سن ازدواج بوده و قبل از پیامبر هم خواستگار داشته است. بنابراین، ازدواج پیامبر طبیعی و سن همسر ایشان هم سن مناسبی بوده است.‌ به‌علاوه، در آن زمان، تفاوتِ سنی در ازدواج وجود داشته و معمول هم بوده است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

شبهه برای افراد معمولی

{شبهه شناسی - شماره 8}

 

4️⃣ چهارمین روش القای شبهات، استفاده از روش مغالطه در القای شبهات است. روش بعدی دشمنان، مغالطه (دیگران را به غلط انداختن) است. هم مستشرقین و هم روشنفکران از این حربه زیاد استفاده کرده‌اند.

دلیل آن هم این است که انسان‌های معمولی خیلی دیر می‌توانند وجه مغالطه‌بودن مطلبی را بفهمند، در نتیجه دشمنان از این موضوع کمال استفاده را می‌بَرند.

یک مثال ساده برای روشن شدن این موضوع طرح این شبهه است که آیا خداوند واقعاً واحد است یا نه؟ خیلی‌ها می‌گویند خدای مسلمانان هم سه تا است، چون ضمایر قرآنی دربارۀ خداوند جمع است.

در حالی که پاسخ این شبهه روشن است: ما وقتی می‌خواهیم کسی را مخاطب قرار دهیم، برای احترام از ضمیر جمع استفاده می‌کنیم؛ یا از لفظ «شما» به‌جای «تو» استفاده می‌کنیم که نشان‌دهندۀ احترام و ادب است؛ این موضوع واضحی است اما آن‌ها به‌دنبال سوءاستفاده از آن هستند.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ثمرۀ ریشۀ دروغ شبیه میوه است

{شبهه شناسی - شماره 7}

 

در این پیام سومین روش القای شبهات را توضیح خواهیم داد: «انتصاب موضوعات دروغ» مثلاً تحصیل برای زن ممنوع است؟

یکی از روش‌های شبهه‌افکنی، نسبت دادن برخی موضوعات دروغ به اسلام است. بنابراین کسانی که می‌خواهند به شبهات پاسخ دهند، اول باید بدانند موضوعات مطرح شده جزو دین و اعتقادات مقبول مسلمانان است یا نه، بعد به دنبال پاسخ آن بگردند. گاهی موضوعی توسط برخی علما آورده شده اما منظور از آن چیز دیگری است که باید در مورد آن دقت بیشتری صورت بگیرد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

علم به ندانسته‌ها، بخشی از علم است

{شبهه شناسی - شماره 5}

 

در پیام‌های قبل گفتیم دشمنان برای منحرف‌کردن باورهای مردم، شبهاتی به آنها القا می‌کنند. در ادامه می‌خواهیم به بررسی این روش‌های القایی بپردازیم.

ارائۀ فرضیه‌های علمی:

یکی از روش‌های شبهه‌پراکنان ارائۀ فرضیه‌های علمی است. در این روش، آنان به بیان فرضیه‌هایی علمی ناسازگار با ظاهر آموزه‌های مهدوی می‌پردازند تا با ایجاد شک‌ و تردید در دل و ذهن دینداران، آنها را از این مفاهیم دور کنند؛ مثلاً طرح سؤال و شبهه در موردِ تعارضِ طول عمر حضرت با علوم جدید ازجمله علم زیست‌شناسی.

در پیام‌های بعدی، روش‌های دیگر را توضیح خواهیم داد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)