{ادعیه و زیارات مهدوی -شماره 25}
«حرْز» در لغت به معنای جای استوار و پناهگاه است و نیز دعای حفظ و تعویذ را می گویند. در اصطلاح بیشتر معنای دوم مقصود است؛ یعنی، هر گونه دعای خواندنی و نوشتنی، بلکه هر گونه تعویذی است که مایه حفظ باشد و به وسیله آن پناه جویند. وجه مشترک بین تمامی حرزها، به کار بستن آنها برای محفوظ ماندن شخص و یا همراهان و یا اموال او از گزند دشمنان و یا پیش آمدهای ناگوار و حوادث پیش بینی نشده روزگار است. در ذکر بعضی حِرزها و دعاهای مختصر؛ این حرزها و دعاها از کتاب «مهج الدعوات» و «مجتنى» که هر دو از نوشته هاى سیّد ابن طاووس هستند انتخاب شده اند.
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ یا مالِکَ الرِّقابِ وَ یا هازِمَ الاَْحْزابِ. یا مُفْتِّحَ الاَْبْوابِ یا مُسَبِّبَ الاَْسْبابِ. سَبِّبْ لَنا سَبَاً لا نَسْتَطیعُ لَهُ طَلَباً بِحَقِّ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ. مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ عَلى آلِهِ اَجْمَعینَ.
[صحیفه مهدیه]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
