{مهدویت در قرآن - شماره 8}
(جزء هشتم)
📖 «هَلْ یَنْظُرُونَ إِلَّا أَنْ تَأْتِیَهُمُ الْمَلَائِکَةُ أَوْ یَأْتِیَ رَبُّکَ أَوْ یَأْتِیَ بَعْضُ آیَاتِ رَبِّکَ یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیَاتِ رَبِّکَ لَا یَنْفَعُ نَفْسًا إِیمَانُهَا لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فِی إِیمَانِهَا خَیْرًا قُلِ انْتَظِرُوا إِنَّا مُنْتَظِرُونَ»*۱
امام صادق(علیه السلام) در این باره می فرمایند:
«مراد از آیات، ائمه و منظور از آیتی که مورد انتظار است، حضرت قائم است. پس در آن روز ایمان آوردن کسی که پیش از قیام حضرت، ایمان نیاورده، دیگر سودی ندارد؛ هر چند به امامان دیگر از اجداد حضرت ایمان آورده باشد.»*۲
همزمان با شکوفا شدن دوران طلایی ظهور، فرصتی کوتاه جهت توبه و بازگشت کسانی که از نور حق فاصله گرفته اند و در میدان باطل فعالیت دارند، فراهم خواهد شد. فرصتی در حد هشدار و اتمام حجت، اما نه در دقیقه‌ی نود. دقیقه‌ی نود، لحظه‌ی آشکار شدن پیروزی حق بر باطل است؛ لحظه‌ی نابودی فرعون های زمانه و یارانشان. لحظه ای که برای همیشه و تا ابد، بساط باطل برچیده خواهد شد و این توبه و بازگشت در حال احتضار، سودی به حال آنان نخواهد داشت.
[1.سوره انعام، آیه ۱۵۸؛ 2.کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، باب ۳۳]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
