یکی از وظایف مردم در زمان غیبت، صلهء آنحضرت بوسیله مال (خرج کردن) است. یعنی مومن بخشی از دارایی خود را برای امام زمانش هدیه کند و هرسال بر این عمل مداومت کند و در این عمل، غنی و فقیر و حقیر و شریف و مرد و زن یکسانند. مگر اینکه هرکس به مقدار تواناییَش تکلیف دارد.
امام صادق علیه السلام میفرمایند: هیچ چیز نزد خدا محبوبتر از اختصاص دادن دِراهم (واحد پول) به امام نیست. و بدرستیکه خداوند دِرهم را برای او (پرداخت کننده) در بهشت همچون کوه احد قرار دهد.
[کتاب اصول کافی]
همچنین امام صادق در تفسیر آیه ۲۴۵ سوره بقره میفرمایند:
۱- به خدا سوگند این در خصوص صله (خرج کردن) برای امام است.
۲- به درستیکه خدا آنچه را که مردم در اختیار دارند از جهت نیاز به آن قرض نخواسته است، و هر حقی که خداوند دارد، برای ولیِّ اوست...
[ اصول کافی جلد ۱ ص ۵۳۷]
آنحضرت در جایی دیگر فرموده اند: هرکس پندارد که امام به آنچه در دست مردم هست احتیاج دارد، کافر است. جز این نیست که مردم نیازمندند که امام از ایشان بپذیرد. خدا امر فرموده که از اموال آنان صدقه و زکات بگیر و آنها را بوسیله آن پاک و تزکیه مینمایی.
[کافی - جلد ۲]
منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)
