معجزه یا ادعای معجزه

{یمانی دروغین - شماره 25}

 

یکی از ادعاهای «احمد بصری» که از آن به عنوان معجزه یاد می‌کند، تعیین محلّ دفن حضـرت زهـرا است. او مدعی است که تنها حضرت مهدی و منسوبان به ایشان از مکان دفن حضرت زهرا اطلاع دارند و به عنوان معجزه مکان قبر را در بقیع، کنار مدفن امـام حسـن مجتبی معرفی می‌کند.

در پاسخ باید گفت، معجزه یعنی کاری که دیگران در مقابل آن ناتوانند و فرد دیگری قادر بـه انجام آن نیست تا بتوان به وسیلهٔ این معجزه، درستی یا نادرستی ادعای شخص را تشخیص داد. اما در مورد ادعای «احمد بصری» این سخن قابل تطبیق نیست و این امر از جمله اموری نیست که بتوان فهمید او درست می‌گوید یا نه.

همچنین با توجه به تحقیقاتی که علمای شیعه بر اساس شواهد و قرائن انجام داده‌اند، ضعیف‌تـرین نظریه مربوط به دفن این بانوی بزرگوار در قبرستان بقیع است و سیاست حکیمانه حضرت زهرا و امیرالمؤمنین این بوده است که جسم مطهّر ایشان را شبانه دفن کنند تا سندی برای مظلومیت این بانو قرار بگیرد.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

استخاره با قرآن یا شیطان؟!

{یمانی دروغین - شماره 24}

 

«احمد بصری» معتقد است که می‌توان از طریق استخاره با قرآن به امامت یک امام پی برد و حقانیت او را ثابت کرد و قرآن کریم را شاهد بر حقانیت خود می‌داند. لذا ادعا می‌کند، «هر کسی با نیّت حقانیت من استخاره کند، قرآن کریم سخن مرا تأیید خواهد کرد».

استخاره در اصطلاح دینی به معنی واگذار کردن انتخاب به خداوند در کاری است که انسان در انجام آن تردید دارد و استخاره در کاری که حکم شرعیِ روشنی در مورد آن وجود داشته باشد، صحیح نیست.

با توجه به روایات مربوط به استخاره با قرآن مشخص می‌شود که نسبت‌دادن نتیجهٔ استخاره با قرآن به خداوند، هیچ توجیه شرعى ندارد و همچنین هیچ دلیل عقلی و نقلی وجود ندارد که تشخیص وصیّ حضرت رسول را به استخاره با قرآن توصیه کرده باشد. در سیرهٔ عملی رسول خدا و ائمه و حتی یاران این بزرگواران، دلیل اثبات امامت با استخاره جایگاهی ندارد و در هیچ یک از منابع روایی شیعه هم حدیث یا گزارش تاریخی در این مورد نیامده است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

ادعای مشاهده

{شبهه شناسی - شماره 24}

 

امام زمان فرمودند: «...هرکس قبل از خروج سفیانی و ندای آسمانی ادعای مشاهدهٔ مرا کند، دروغ‌گو و تهمت‌زننده است.»*۱

آیا این فرمودهٔ امام با سخن برخی از  علما و بزرگانی که مدعی دیدارِ امام شده‌اند، تناقض ندارد؟

این شبهه به دلیل درست متوجه‌نشدنِ فرمایش امام ایجاد شده است. زیرا بین دیدار و ادعای مشاهده تفاوت وجود دارد. دیدن یا دیدار گاهی با شناخت و گاهی بدونِ شناخت است. (یعنی فرد، امام را می‌بیند، ولی نمی‌شناسد)

به علاوه، این ملاقات یک‌سویه و از طرفِ امام است و فرد نمی‌تواند به میل و ارادهٔ خودش حضرت را ببیند. اما مشاهده یعنی من در مقام شهود هستم و برای من غیبتی نیست. یعنی من امام را می‌شناسم و هرگاه که بخواهم می‌توانم خدمت ایشان بروم.

ادعای مشاهده، ادعای داشتن رابطه‌ای شبیه به رابطه نواب اربعه با امام است. همچنین غالباً فردی که ادعای مشاهده دارد، مردم را به‌خاطر داشتن رابطهٔ مستقیم با امام به سوی خود دعوت می‌کند.

اما هیچ کدام از علما و بزرگانی که امام را دیده‌اند، ادعا نکرده‌اند که می‌توانند به صورت ارادی امام را ببینند و مردم را به سوی خودشان دعوت نکرده‌اند بلکه اطرافیان آن‌ها از روی شواهد و قراینی متوجه دیدار آن‌ها با حضرت شده‌اند.

[۱- بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۱۸]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یعنی ۳۱۳ آدمِ صالح نداریم؟

{شبهه شناسی - شماره 23}

 

ویژگی‌های افراد صالح با توجّه به جایگاه، مأموریت و عملکرد آن‌ها متفاوت است. گاهی فردِ صالح را برای امام جماعت شدن می‌خواهیم، گاهی برای سپردن امانتی به او و گاهی برای قضاوت و... اما ۳۱۳ یارِ خاصّ حضرت فقط انسان‌های خوب، با‌وفا، جان‌بر‌کف و... نیستند.

آن‌ها دارای ویژگی‌های خاص و در بالاترین درجهٔ اخلاص هستند. زیرا آن‌ها باید به حضرت کمک کنند تا حکومتش را در جهان برپا کند. شکّی نیست که افراد صالح یافت می‌شوند اما بسیاری از آن‌ها شرایط و ویژگی‌های لازم را ندارند.

با وجود همهٔ این موارد، حتی اگر هم‌اکنون هم ۳۱۳ نفر آماده باشند، ظهور رخ نمی‌دهد، زیرا وجود آن‌ها برای ظهور لازم است، اما کافی نیست.

در واقع در هیچ حدیثی گفته نشده است که اگر ۳۱۳ یار پیدا شود، ظهور رخ می‌دهد. بلکه باید زمینه‌های دیگرِ ظهور مانند آمادگی و پذیرش جهانی و... نیز مهیّا شود.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

خواب پریشان

{یمانی دروغین - شماره 23}

 

مدعیان دروغین مهدویت چون دلایل کافی برای ادعای خود ندارند به خواب و رویا متوسّل می‌شوند. «احمد بصری» هم از این قاعده مستثنی نیست و یکی از دلایل حقانیت خود را دیدن خواب و رویا می‌داند. بدین صورت که علاقمندان خواب می‌بینند یکی از اولیاء خدا به آن‌ها اعلام می‌کند که احمد الحسن بر حق و جانشین امام زمان است.

او می‌گوید چون شیطان نمی‌تواند به شکل پیامبر و اهل بیت ظاهر شود، پس اگر کسی آن‌ها را در خواب دید، سخنشان را باید مانند حدیث قطعی قبول کند. و رویا را روشی در تشخیص حقانیت خودش می‌داند و برای دیدن خواب دستورالعمل‌هایی هم صادر کرده است.

واقعاً آیا می‌توان عقل و روایات را نادیده گرفت و فقط به خواب استناد کرد؟ در حالی که یکی از معیارهای رویای صادقه بودن عدم مخالفت با روایات و عقل سلیم است و این خواب‌ها به تعبیر قرآن خواب‌های پریشان و خواطِر شیطانی است.

نکتهٔ مهم این است که بنابر روایات، شیاطین نمی‌توانند در قالب معصومین در بیایند اما می‌توانند ایجاد تخیّل کنند و شخص گمان کند که یکی از معصومین را در خواب دیده است. بنابراین اگر کسی یکی از معصومین را در خواب دید و مطلبی بیان شد که مخالف با روایات و عقل باشد، رویای دروغین است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

مبارزه با انحرافات

{ویژگی یاران امام زمان - شماره 23}

 

شرایط آخرالزمان شرایط خاصی است. صاحبان زر و زور و تزویر با تحمیل نظرات و افکار باطل خود در دین و حاکم کردن هواهای نفسانی و ایجاد بدعت‌ها، چهرهٔ دین را خراب کرده و چهرهٔ حقیقت را با حجابِ هوا و هوس و با کمک شیطان پوشانده‌اند به‌طوری که به فرمودهٔ امام‌صادق: «دیدى که دست در قرآن بردند و چیزهایى که در آن نبوده داخل آن نمودند، آنگاه از روى هواى نفس آن را توجیه کردند».*۱

امام زمان در چنین شرایطی ظهور می‌کنند و جهان را از جهل و سلطهٔ شیاطین نجات می‌دهند و اینجاست که مسئولیت پیچیده و دشوارِ مبارزه با انحرافات شروع می‌شود.

اگر می‌خواهیم یار حضرت باشیم، باید یاد بگیریم که تا پای جان باید از ایشان دفاع کنیم و با افشای جریانات فکری منحرف و با پاسخ‌های منطقی و مستدل به شبهات مردم و بیان درست آموزه‌های دینی، باعث رسوایی سردمداران جریانات فکری منحرف و فِرَقِ ضالّه شویم.

این مبارزه و تلاش ادامه دارد تا روزی که هیچ بدعتی در میان مردم نمانَد زیرا حضرت هیچ بدعتی را وانمی‌گذارد مگر اینکه از ریشه برکَند و از هیچ سنتی (نیکو) نمی‌‌گذرد مگر اینکه آن را بر پا خواهد فرمود.*۲

[۱. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۶؛ 2. بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۹]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

آیا باید فساد کنیم؟

{شبهه شناسی - شماره 22}

 

در روایت‌ها آمده است، در زمانی که حضرت مهدی ظهور می‌کند، جهان پر از ظلم و فساد شده است. برای همین عده‌ای گفتند: «بِرَویم ظلم کنیم یا در مقابل ظلم سکوت کنیم تا ظلم فراگیر شود و حضرت مهدی ظهور کند.» آیا این حرف درست است؟

اول از همه باید بگوییم که فراگیری ظلم در جهان از علائم ظهور است نه از شرایط ظهور. علائم، نشانه‌هایی است که نزدیکی ظهور را نشان می‌دهند اما دلیلِ ظهور نیست. (مثلأ سفیدی مو از علائم پیری است، اما دلیل پیر شدن، سفیدی مو نیست.)

از طرفی، اگر شرطِ ظهور، انجام ظلم و فساد باشد، انبیاء امر به فساد می‌کردند، نه امر به قیام و مبارزه علیه ظلم. افزون‌بر این، با قبول این ادعا، آیاتِ صریح قرآن در مورد جهاد و ایستادگی در مقابل طاغوت نیز دیگر معنایی ندارد.

در واقع از همان ابتدا که قابیل اقدام به برادر‌کشی کرد، بر روی زمین ظلم بوده و قرار نیست ما به ظلم اضافه کنیم یا در مقابل آن سکوت کنیم.

پس اگر به دنبال اباصالح هستیم، باید صالح و اصلاح‌گر باشیم و زمینه‌های ظهور را فراهم کنیم تا به ظهور برسیم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

یک شب نماز بخوان، یک‌ عمر راحت باش!

{یمانی دروغین - شماره 22}

 

«احمد الحسن» مانند مدعیان سایر فرقه‌های انحرافی، برخی از احکام اسلامی را تغییر داده و به صراحت اعلام کرده که برای تغییر احکام آمده است. به‌عنوان مثال یکی از احکامی که او تغییر داده، مربوط به نماز قضاست.

او مدعی است، چون شب بیست و سوم ماه‌ مبارک رمضان، شب قدر و ارزش آن معادل هزار ماه است، اگر کسی که چندین سال نماز قضا دارد، در این شب نماز یک‌ شبانه‌روزش را بخواند، دیگر نیازی به خواندن نماز قضای سال‌های گذشته ندارد.

باطل بودن این سخن واضح است زیرا هیچ دلیلی برای این ادّعا وجود ندارد و این حکم بر اساس قیاس بوده و در احکام فقهی باطل است.

باید توجه داشت که منظور از ارزش بالای نماز در زمان یا مکانی خاص، میزان ثواب آن است، نه این که تعداد نماز بیشتری برای شخص محسوب شود و نیازی به قضای نمازهای فوت شده، نباشد.

همچنین این سخنِ «احمد الحسن» مخالف روایت امام جواد است که در آن روایت از این کار منع کرده‌اند.*۱

[کافی، ج ۳، ص ۴۵۵]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

وقتِ ظهور

{شبهه شناسی - شماره 21}

 

چرا اهل‌ بیت، زمان ظهور را تعیین نکردند؟ کسی که منتظر شخصی دوست‌داشتنی است و وقتِ آمدن او را نمی‌داند،همیشه در انتظار و آمادگی است اما اگر زمان رسیدن او را بداند [و زمان طولانی شود] ممکن است مأیوس شده و به این زودی‌ آماده نشود.

همچنین گاهی مصلحت، در تقدّم یا تأخر ظهور است. مثلاً در داستان حضرت موسی وقتی غیبت ایشان از ۳۰ به ۴۰ روز تبدیل شد و بیشتر طول کشید، عدّه‌ای به انحراف کشیده شدند.

پس ما نمی‌دانیم ظهور چه زمانی‌ست تا معلوم شود که آیا با وجود سختی‌ها و انتظار، ثبات قدم و ایمان خود را از دست می‌دهیم یا نه.

از طرف دیگر، ظهورِ ناگهانیِ حضرت سبب غافلگیری دشمنان می‌شود اگر آن‌ها از زمان ظهور مطلّع باشند، با تمام توان آمادگی کسب می‌کنند(گرچه اکنون هم در دشمنی‌کردن کم نمی‌گذارند و برعکس، ما در یاری کردن امام کم‌کاری می‌کنیم)

یادمان نرود ظهور وقت‌بردار نیست زیرا رفتار ما می‌تواند موجب تعجیل ظهور شود.

امام آمدنی نیست، آوردنی‌ست. اگر آمدنی بود خودِ ایشان زمانِ ظهور را می‌گفتند. امام مدّت‌هاست که آماده است. این ماییم که باید تغییر کنیم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

افسانه یا واقعیت؟

{شبهه شناسی - شماره 20}

 

آیا درست است که مکان سکونت حضرت در جزیرهٔ خضرا است؟

جزیرهٔ‌ خضرا جزیره‌ای است که بر اساس داستان‌های بیان‌شده در برخی منابع، محل اقامت امام زمان و فرزندان ایشان در دورهٔ غیبت کبری است. اما در بررسی منابع می‌بینیم که این نقل‌ها اشکالات متعدد سندی، متنی و تاریخی دارند، به‌طوری‌ که آن‌ها را از اعتبار ساقط می‌کند.

علامه‌ مجلسی در این خصوص می‌گوید: «رساله‌ای که مشهور است به داستان جزیرهٔ خضرا را در هیچ‌کدام از اصول (کتاب‌های روایی) معتبر نیافتم.»

اعتقاد شیعه بر این است که کسی از محل اقامتِ حضرت در دوران غیبت اطلاع ندارد، مگر کارگزاران حضرت.

اسحاق‌بن عمار از امام صادق نقل می‌کند: «برای قائم دو غیبت است؛ در غیبت کوتاه کسی غیر از خواص از شیعیان، از مکان او اطلاع ندارند. در غیبت طولانی نیز تنها خواصی از دوست‌دارانش از مکان او آگاهند»*۱

[کافی، ج ۱، ص ۳۴۰]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)