آیا باید فساد کنیم؟

{شبهه شناسی - شماره 22}

 

در روایت‌ها آمده است، در زمانی که حضرت مهدی ظهور می‌کند، جهان پر از ظلم و فساد شده است. برای همین عده‌ای گفتند: «بِرَویم ظلم کنیم یا در مقابل ظلم سکوت کنیم تا ظلم فراگیر شود و حضرت مهدی ظهور کند.» آیا این حرف درست است؟

اول از همه باید بگوییم که فراگیری ظلم در جهان از علائم ظهور است نه از شرایط ظهور. علائم، نشانه‌هایی است که نزدیکی ظهور را نشان می‌دهند اما دلیلِ ظهور نیست. (مثلأ سفیدی مو از علائم پیری است، اما دلیل پیر شدن، سفیدی مو نیست.)

از طرفی، اگر شرطِ ظهور، انجام ظلم و فساد باشد، انبیاء امر به فساد می‌کردند، نه امر به قیام و مبارزه علیه ظلم. افزون‌بر این، با قبول این ادعا، آیاتِ صریح قرآن در مورد جهاد و ایستادگی در مقابل طاغوت نیز دیگر معنایی ندارد.

در واقع از همان ابتدا که قابیل اقدام به برادر‌کشی کرد، بر روی زمین ظلم بوده و قرار نیست ما به ظلم اضافه کنیم یا در مقابل آن سکوت کنیم.

پس اگر به دنبال اباصالح هستیم، باید صالح و اصلاح‌گر باشیم و زمینه‌های ظهور را فراهم کنیم تا به ظهور برسیم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

عدالت اجتماعی

{مهدویت و ولایت فقیه - شماره 22}

 

از ابتدای خلقت تا به امروز، اندیشمندان تعابیر مختلفی برای عدالت در نظر گرفته‌اند و هر کدام عدالت را به گونه‌ای تعریف کرده‌اند.

اما عدالت در مبحث ولایت فقیه، مسئله‌ایست که می‌توان از آن با عنوان «عدالت اجتماعی» یاد کرد. شاید در ابتدا معنای محدودی از این عبارت برداشت شود اما بعد از دقت و تأمل می‌توانیم به معنای وسیعی برسیم که در محدودۀ مسائل اقتصادی اجتماع و جامعه خلاصه نشود بلکه همۀ ابعاد موجود در جامعه و همۀ ارتباطات میان انسان‌ها‌ و حتی میان انسان و دیگر موجودات را نیز در برگیرد.

خلاصهٔ کلام این که، عدالت اجتماعی به معنای وسیع آن، اصلاح روابط انسان در همۀ ابعاد، میان انسان با خود، اجتماع و حتی خالق است.

با توجه به این مطلب، چیزی که مشخص است این است که قطعاً افرادی می‌توانند این سطح از عدالت را در جامعه پیاده کنند که شناخت صحیحی از معارف قرآن و دستورات خداوند داشته باشند.

در وهلهٔ اول، قطعاً انبیا و ائمهٔ معصومین بیشترین شایستگی را برای اجرای این ‌گونه عدالت دارند و در اوضاع فعلی که از وجود ولیّ معصوم محروم هستیم و امام زمان در غیبت به‌سر می‌برند، ولیّ فقیه جامع‌الشرایط تنها کسی است که می‌تواند با اجرای این عدالت، جامعه را در مسیر پیشرفت قرار دهد.*۱

[۱- پیشینه و دلایل ولایت فقیه، ج ۴، ص ۳۲۳]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

خودت قاضی خودت باش

{جهان در عصر ظهور - شماره 22}

 

در دام تو آن مرغِ گرفتار، منم من / دنبال تو در کوچه و بازار، منم من

یکی از پایه‌های تأمین امنیت و آرامش، اجرای صحیحِ قوانین درست در جامعه است؛ پس جامعه باید دارای تشکیلات قضایی قوی و سالم باشد تا حقوق مردم را بدون کوچک‌ترین ظلمی به آن‌ها رسانده و ظالم را به سزای عملش برساند.

اما در زمان حکومتِ حضرت مهدی، مردم نیاز به دستگاهِ قضایی گسترده و پُر‌هزینه با کارکنان فراوان، ندارند زیرا خودِ آن‌ها از دانش و تربیتی خوبی برخوردارند و از تمام احکام دینی و دنیویِ خود اطلاع دارند. حتی زنان در خانه‌های خود با کتاب خدا و سنت رسول به قضاوت و حل کردن امور قضایی می‌پردازند.

افزون‌بر این، در سایهٔ عدل حکومت امام زمان، قوانین خداوند به طور کامل اجرا می‌شود.*۱

أَشْهَدُ أَنَّ بِوَلَایَتِکَ تُقْبَلُ الْأَعْمَالُ وَ تُزَکَّى الْأَفْعَالُ

گواهى مى‌دهم که اعمال بندگان به سبب پذیرش ولایت تو پذیرفته و رفتارهاى آن‌ها پاکیزه مى‌گردد.

[۱- سیمای جهان در عصر امام زمان، ج ۲، ص ۲۱۳]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

فرهنگ مهدویت، محرکی قوی

{نقش ایرانیان در ظهور - شماره 22}

 

باور مهدوی به عنوان عاملی قوی و محرّکی بزرگ، نقش موثری در پیروزی انقلاب اسلامی برعهده داشت. یعنی مهدویت ارزش‌هایی ایجاد کرد که در روند انقلاب اثر‌گذار بود؛ انقلابی که توانست در سطح جهان تأثیرگذار باشد.

بدون تردید هر انقلابی با چنین وسعتی، در معرض آسیب‌های فراوان قرار می‌گیرد؛به‌خصوص اگر با اعلام حمایت از تمام مستضعفان عالَم همراه باشد و بتواند با صدور فرهنگِ انقلابِ خود به دیگر کشورها، سبب ایجاد حرکت‌هایی علیه مستکبران جهان شود.

در چنین اوضاعی، دشمن آرام نمی‌نشیند و با ترویج شبهات، شهوات، بدعت‌ها و حتی هجوم مستقیم سعی در جلوگیری از گسترش این فرهنگ خواهد نمود.

پس می‌توان گفت، گسترش فرهنگ مهدوی از توانمندترین عوامل رشد جامعه و موجب حفظ جامعه از فرو‌ رفتن در فسادها است.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

قفل ظهور، ما هستیم

استاد رائفی پور :

تا روزی که جامعهٔ منتظر را بسازیم و برای ظهورِ حضرت آماده کنیم باید در همهٔ زمینه‌های نظامی، اقتصادی و... با عقلانیت پیش برویم و قوی شویم. در واقع قفل ظهور، ما هستیم که نتوانسته‌ایم سیستم خود را بسازیم و با سیستم مدرن جامعهٔ کفر مبارزه و رقابت کنیم.

[سخنرانی؛ سیستم سازی برای ظهور، ۹۸/۶/۲۲]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

نور چشمی‌های پروردگار

{ویژگی یاران امام زمان - شماره 22}

 

یاران حضرت، دلی به وسعت اقیانوس و آرامشی به پهنای دریا دارند. در انجام وظیفهٔ خود و بیان حق از هیچ‌چیز و هیچ‌کس حتی از ملامت و سرزنش دوستان و زخم زبان دشمنان نمی‌ترسند. این دریادلان که برای ایفای نقش پُرمسئولیتِ یاریِ امام انتخاب شده‌اند. مغلوب سرزنشگران و فتنه‌جویان نمی‌شوند. حتی به قیمت از دست دادن جان و مال و آبروی خود و در هیچ شرایطی از حفظ آرمان‌های خود دست نمی‌کشند.

اینان، عزتمندانِ روزگار و نور چشمی‌های پروردگارند. گویا خودِ خودِ خدا حمایت و یاری آنان را برعهده گرفته است.*۱ آری! این وعدهٔ خدا به مؤمنان است: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْ. ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اگر (آیین) خدا را یاری کنید، شما را یاری می‌کند و گام‌هایتان را استوار می‌دارد.» *۲

ما هربار که از ترسِ تأیید نشدن یا طرد شدن در یک جمع، از گفتن حق و عقایدمان خودداری می‌کنیم در دام شیطان می‌افتیم پس، از بیان حقیقت نترسید زیرا ترس از سرزنش در قلب یاران امام‌زمان جایی ندارد.

[۱. سورهٔ مائده، آیهٔ ۵۴ / کافی جلد ۷، ص ۵۲؛ 2. آیهٔ ۷ سورهٔ محمد]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

دوره سعادت بشر

شهید استاد مطهری :

ما مسلمانان مخصوصاً شیعیان می‌گوییم «دورهٔ سعادت بشری» آن عصری است که دورهٔ عدل کامل است یعنی عصر ظهور حضرت حجت، آن دوره که اولین مشخصه‌اش این است که دوره حکومت عقل است یعنی دوره‌ای که در آن علم، اسیر و برده نیست.

[اسلام و مقتضیات زمان، ج۱، ص۵۰]

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

وقتِ ظهور

{شبهه شناسی - شماره 21}

 

چرا اهل‌ بیت، زمان ظهور را تعیین نکردند؟ کسی که منتظر شخصی دوست‌داشتنی است و وقتِ آمدن او را نمی‌داند،همیشه در انتظار و آمادگی است اما اگر زمان رسیدن او را بداند [و زمان طولانی شود] ممکن است مأیوس شده و به این زودی‌ آماده نشود.

همچنین گاهی مصلحت، در تقدّم یا تأخر ظهور است. مثلاً در داستان حضرت موسی وقتی غیبت ایشان از ۳۰ به ۴۰ روز تبدیل شد و بیشتر طول کشید، عدّه‌ای به انحراف کشیده شدند.

پس ما نمی‌دانیم ظهور چه زمانی‌ست تا معلوم شود که آیا با وجود سختی‌ها و انتظار، ثبات قدم و ایمان خود را از دست می‌دهیم یا نه.

از طرف دیگر، ظهورِ ناگهانیِ حضرت سبب غافلگیری دشمنان می‌شود اگر آن‌ها از زمان ظهور مطلّع باشند، با تمام توان آمادگی کسب می‌کنند(گرچه اکنون هم در دشمنی‌کردن کم نمی‌گذارند و برعکس، ما در یاری کردن امام کم‌کاری می‌کنیم)

یادمان نرود ظهور وقت‌بردار نیست زیرا رفتار ما می‌تواند موجب تعجیل ظهور شود.

امام آمدنی نیست، آوردنی‌ست. اگر آمدنی بود خودِ ایشان زمانِ ظهور را می‌گفتند. امام مدّت‌هاست که آماده است. این ماییم که باید تغییر کنیم.

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

حرف بهتر است یا عمل؟

{تربیت مهدوی - شماره 21}

 

نقشِ تربیتی پدر، مکمّلِ وظیفهٔ مادر است. سهم کودک از مادر، محبّت و از پدر اقتدار است. (البته اقتدار باید با محبّت و عدالت همراه باشد، نه خشونت)

مادر نیز به صورت غیرمستقیم در این موضوع اثر دارد و این اثر همان پشتیبانی و تأیید مادر است. مادری که مورد حمایت و محبّت پدر باشد، عواطف متعادلی را به فرزند خود منتقل می‌کند.

مداخلهٔ پدر در تربیت باید به صورت روشن باشد؛ یعنی در مورد مسائل مربوط به زمانِ حال و موقعیتِ موجود صحبت کند و از امور مربوط به گذشته و آینده نگوید.

او باید محکم و بدون خشونت رفتار کند. پدر همچنین باید گفت‌وگویش را کوتاه کند تا مؤثر واقع شود. او باید بلافاصله به فرزند خود تذکر دهد زیرا گذشتِ زمان، اهمیت تذکّر را کم می‌کند. افزون‌بر این، پدر باید متناسب با سن و شخصیت کودک، رفتار کند.

حفظ فرزند از خطرها و انحرافات به‌خاطر شایستگی پدر اتفاق می‌افتد. از این رو، پدر باید به دنبال افزایش آگاهی باشد و فرزند را نیز به کسبِ دانش تشویق کند.

از همه مهم‌تر او باید الگوی مناسبی در رفتار و گفتار باشد. این امر بسیار مهم است تا جایی که پدرانی که گفتار و عمل آن‌ها با یکدیگر هماهنگ است، در تربیت فرزند، موفق‌تر از پدرانی هستند که صحبت‌هایشان بسیار زیبا و دینی است، اما به آن‌ها عمل نمی‌کنند. (یعنی پدرانی که گفتار و عملشان با هم در تضاد است.)

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)

راه‌های ارتباطی

{از تولد تا امروز - شماره 21}

 

خطاب به بچه‌ها گفتم: «خب حالا که نواب اربعه رو شناختیم، باید کمی هم درمورد جزئیات صحبت کنیم؛ مثلاً راه‌های ارتباط نواب و شیعیان. ببینید شیعیان با دو روش با نواب اربعه ارتباط داشتند: ارتباط غیرمستقیم و با‌واسطه و ارتباط مستقیم یعنی بی‌واسطه.

ارتباط غیر‌مستقیم و با‌واسطه رو میشه یک اصل در سازمان سفارت و وکالت دونست. طبیعتاً بخاطر اوضاع جامعه و ظلم حاکمان عباسی، سازمان نمی‌تونست آشکارا و آزادانه فعالیت کنه. پس باید برای ارتباط با مردم از راه‌های مخفی استفاده می‌کرد.

به همین علت، ارتباط شیعیان با نواب به خصوص در آغاز فعالیت نواب اربعه عموماً از نوع ارتباطِ با‌واسطه بود چون قرار بود نایبانِ ناشناس و نام اونا مخفی بمونه تا توسط عوامل و جاسوسان حاکمِ زمان شناسایی نشن. ولی کم‌کم بعضی از شیعیان به صورت پنهانی نام و نشان نایبان رو از وکلا و خواص شیعه گرفتند و تونستند گاهی با اونا مستقیماً تماس بگیرن»

علی گفت: «رابطهٔ مستقیم با نایبان از چه زمانی شروع شد؟» پاسخ دادم: «از زمان سفارت نایب دوم شروع شد و تا پایان نیابت آخرین نایب ادامه داشت»

 

 

منبع : کانال مهدیاران (Mahdiaran@)